Tuesday, May 23, 2006

Η ζωή που μας έδωσαν...



Τη ζωή που μας έδωσαν να ζήσουμε,τη ζήσαμε.
Λυπήσου εκείνους που περιμένουν με τοση υπομονή
χαμένοι μέσα στις μαύρες δάφνες κάτω από τα βαριά πλατάνια
κι όσους μοναχοί τους μιλούν σε στέρνες και σε πηγάδια
και πνίγουνται μέσα στους κύκλους της φωνής.
Λυπήσου το σύντροφο που μοιράστηκε τη στέρησή μας
και τον ιδρώτα
και βύθισε μέσα στον ήλιο σαν κοράκι πέρα απ'τα μάρμαρα,
χωρίς ελπίδα να χαρεί την αμοιβή μας.

Δώσε μας,έξω από τον ύμνο,τη γαλήνη.

1 comment:

tomorrow's patries said...

i'll take my quiet life

with no alarms and no surprices
no alarms and no surprices... please.

η γαλήνη είναι μοναξιά.